Over

Ross Allan werd geboren op 9 mei 1949 in Jandowae, Queensland, Australië. Hij werd opgeleid in bush-scholen in het Tara-gebied van Cabawin en in The Gums, waar zijn vader als “Ganger” aan de spoorlijnen werkte.

Toen Ross twaalf jaar oud was, verhuisde het gezin naar Barrack Heights in New South Wales, waar Ross zijn opleiding afrondde in het nabijgelegen Kiama High. Barrack Heights was destijds gelegen tussen Warilla en Shellharbour, dicht bij kilometers nabijgelegen stranden en melkveebedrijven. Wat een verandering van het leven in de bush; nabijgelegen Windang Island om te ontdekken, evenals de sporten waar Ross naar verlangde om te spelen, tennis, rugby league als lid van de Shellharbour Football Club, bokstraining met de oude vechter wijlen Dealer Wells, de vader van kampioen voetballers Harry en Colin. Plotseling lag alles waar een kansarm jochie van kon dromen recht voor zijn neus en hij was als een werkhond in het scheerseizoen. Alles was zo spannend.

Ross’ aantrekkingskracht op honden kwam boven als een peuter, tot grote bezorgdheid van zijn moeder, aangezien hij vaak in het gezicht werd gebeten als gevolg van het rennen naar vreemde honden en hen enthousiast knuffelen. De interesse van de auteur voor hondentraining werd gestimuleerd door de serie “Rin Tin Tin”® en door het lezen van de talrijke boeken die destijds beschikbaar waren in openbare bibliotheken over politie- en militaire man-hondenteams.

Een Border-Collie-kruis genaamd Taza werd aan de auteur gegeven als zijn eigen hond toen hij twaalf jaar oud was (hieronder afgebeeld). Hij trainde Taza om een ​​grote verscheidenheid aan trucjes te doen en in zijn eigen woorden, “de hond moet zichzelf hebben getraind, want ik had nooit veel idee van wat ik aan het doen was. Ik heb gewoon veel tijd en moeite gestoken, en het belangrijkste denk ik, we hadden een ongelooflijke band en hij heeft me beloond”. Ross trad in 1968 in dienst bij de Royal Australian Air Force, toen hij 19 jaar oud was als medisch verpleegkundige in opleiding, waarna hij zich opnieuw opstelde bij de algemene hand als gevolg van het afmelden van de cursus.

Ross’ postings brachten hem in Williamtown NSW, waar hij voor het eerst de politiehond ontdekte. Een wederzijdse liefde voor tennis leidde hem naar Greg Meldrum waar een grote vriendschap werd geboren. Greg’s vader was de bevelvoerende officier, groepskapitein Tom Meldrum, die Ross hielp om toegang te krijgen tot het RAAF Police Dog Training Centre, Toowoomba, QLD. Ross studeerde in 1970 cum laude af als “Dux of Course” en trainer van de “Top Dog of Course”. Zes maanden later (1971) Flt. Lt. Bill Perrett, OC van de monstering, voerde zijn jaarlijkse beoordelingen uit van de man-hond-teams in heel Australië, Malaya en Singapore, waarbij Ross en zijn hond P.D. Vriend, derde plaats.

fl. Lt. Perrett’s jaarlijkse beoordelingen van het volgende jaar vonden Ross en P.D. Pal bekroond met de prestigieuze “Perrett Trophy” voor “Top Man Dog Team Royal Australian Air Force 1972”. Ross verliet de RAAF in 1974 en trad toe tot de politie van Queensland. Hij bleef in zijn eigen tijd honden aan en uit trainen tot 1985, toen hij een trainingscomplex opzette in Struck Oil, Mount Morgan, QLD, aanvankelijk bijgestaan ​​door Bill Perrett en daarna met pensioen.

Ross sloeg een uitnodiging om lid te worden van de QLD af. Police Dog Squad in 1977 van Snr Sgt. Cec Austin, terwijl hij het naar zijn zin had als officier voor algemene taken die op dat moment in Ipswich was gestationeerd. Ross heeft hands-on training gehad van zo’n tweeduizend honden tussen de honden die hij zelf heeft getraind voor het publiek en klassen door de jaren heen, van een grote verscheidenheid aan rassen en temperamenten, op het gebied van gehoorzaamheid, bescherming en opsporing.

De expertise van Ross leidde ertoe dat hij werd aanvaard als getuige-deskundige op het gebied van hondengedrag bij het Federale Hof van Australië, Melbourne, Victoria, in de zaak Orion (Innotek) versus RSPCA. Bekwaam bijgestaan ​​door zijn vrouw Margaret, zonen Christopher en Jeffrey, evenals dochter Aleisa gedurende vele jaren; hij woont nu in halfpension in zijn complex op Mt. Morgan.

Ross heeft in de loop der jaren veel veranderingen gezien in de hondentraining, en hoewel hij niet kritisch is over nieuwere systemen, gelooft hij nog steeds dat voor de gemiddelde hondenbezitter eenvoud het beste is. Train een hond met geduld en beloning, vastberadenheid en vriendelijkheid, en de hond moet werken voor een vriendelijk woord en een aai van de eigenaar.

Ross’ ervaring omvat meer dan 50 jaar en is de auteur van “HONDENGEHOORZAAMHEIDSTRAINING”, gepubliceerd door TFH. Zijn concepten van training op basis van de ethiek van werkhonden hebben hem erkenning opgeleverd in zowel de wetshandhavingsindustrie als gehoorzaamheidstestarena’s. Zijn onderzoek naar gedragsproblemen blijkt van onschatbare waarde als het gaat om het oplossen van trainingsproblemen.